2018 Ternat: Strontjes in de open goot
Werken aan een straat. Eén zekerheid: miserie gegarandeerd! Je moet bijna je moeder en vader vermoord hebben om op dat ogenblik nog schepen van Openbare Werken te willen zijn.
Nochtans is het niet over de schepen (Jef Borremans) dat de aanpalenden van de Kleemstraat zagen. Ze zien hem heel veel rondlopen om zaken af te spreken met de uitvoerders van de werken. Hij is voor hen ook bereikbaar.
Een straatje met pit
Wie dacht dat de Kleemstraat een rustig kabbelend straatje was in Wambeek, heeft het verkeerd voor. De inwoners zijn waakzame burgers, althans die titel kregen ze van schepen Borremans na hun telefoon(s). De problemen bij de aanleg sinds begin dit jaar blijven zich opstapelen en zijn eigenlijk als je het ziet hemeltergend. Hier loopt het op verschillende domeinen goed fout. Zo getuigen drie inwoners die durven spreken voor de rest van de straat. Guy De Pauw, Alain Bax en Pierre Marchant, ze weten niet waar eerst te beginnen. Het zijn dan ook ingrijpende werken: algemene riolering nieuwe individuele aansluitingen van deze riolering en de nutsvoorzieningen, nieuw wegdek en straatboorden.
Communicatie, controle en respect
Alle werkgerief kan zo maar op een dag voor je deur staan. Niemand die van iets weet of beseft dat hier misschien mensen wonen? Stukken straat worden opnieuw voor de zoveelste keer opengelegd om bepaalde werken uit te voeren. Als de put dicht gaat mag je van geluk spreken dat alles hersteld is zoals het hoort. Alain kon het zo meemaken dat hij het toilet doorspoelde en alles zag terugkeren, tot boven. Gelukkig een gepaste reflex en het ergste werd vermeden… Toen Alain buiten ging kijken met de werkman zat er vuiligheid van het boren in de afvoer. De man herstelde dit nadat Alain hem toonde wat er aan de hand was. Vier weken lang konden de strontjes straatkant geteld worden (zie foto) de put bleef gewoon openliggen.
Pierre, de buur van Alain is mondig. De werkers zullen het geweten hebben. Ook bij hem was het zich soms afvragen: hoe kan dit allemaal gebeuren zonder verwittigen? Deze manier van werken getuigt van weinig respect voor de ganse buurt, aldus Pierre. Zelf is hij kampioen geworden in zijn plan trekken. We zien wel hoe we opnieuw aan ons huis geraken. Soms helemaal niet of met de nodige schade, zo bleek tijdens de laatste controle van zijn wagen. Veiligheid voor passant en bewoner is duidelijk geen prioriteit aldus deze bewoner.
Als Guy thuis is en hij ziet de mensen opnieuw met hun kraan uitrukken gaat hij al smeken om alstublieft in eerste instantie de schop te gebruiken. De hoofdleiding van het aardgas ligt de overkant en reeds driemaal braken ze de leiding naar zijn huis. Een koude douche doet deugd, maar niet altijd. Telkens diezelfde hardleersheid. Idem met de voorzieningen voor kabel en tv, te veel om op te noemen. Hij wordt er langzaam kregelig van, je zou voor minder.
Dat dit zware werken zijn staat buiten kijf maar dan nog vereist dit een andere, respectvolle aanpak van de buurt. Nu wordt deze geterroriseerd, aldus Alain, Guy en Pierre. Wel zijn ze de familie Vandercruys dankbaar dat er over privéterrein mag gereden worden als de straat helemaal volstaat met machines. Ook kan hun terrein gebruikt worden als parking als de woning helemaal onbereikbaar is. Hoe lang gaan deze werken nog duren? Normaal dienen deze eind deze maand gedaan te zijn. Een onmogelijke zaak gezien de staat van de werf.
Belleman
