China!
Het ironisch lachje om zijn mond toen hij deze morgen de ellendige cijferprediker de mond snoerde, voorspelde een zonnige dag. Onze Voorzitter van de Onafhankelijke Republiek Overnelle (ORO) doet dit niet elke dag die knop omdraaien want hij heeft nood aan zijn dagelijkse portie informatie en… ergernis. Als Angèle hem hoort antwoorden op dat radioding weet ze dat ze best even niet meeluistert.
De gepaste trigger voor de doorluchtige grijns was het zoveelste optreden van de hyperkinetische die kwam vertellen dat ieder kind een laptop dient te hebben. Wat hij komt vertellen hoort onze Illustere al minstens zeven jaar passeren. Wie er ook minister is, de digitale kloof is geen kloof maar een terugkerende kluif waarin elke minister zich verslikt in veel grote en overbodige woorden. In de Onafhankelijke was dit snel gepiept. Gebeld naar de winkel, onderhandeld over het budget, betaald en geleverd.
Groot was onze Roerganger zijn verbazing toen hij de laptop van Evaristje, de enige leerplichtige in de Republiek, kwam inspecteren. “Made in China” stond er te blinken op de onderkant terwijl er op de voorkant een Amerikaans klinkende naam stond! Met een “r”! Hij wist dat deze rakkers nummers produceerden die je ter plekke kon nuttigen of meenemen, maar computers! De juf van Evaristje zag zijn verbazing en toonde hem haar smartphone. Een stuk fruit uit… China!
Bij onze Illustere begon het licht te schijnen. Dat is daarmee dat die meester Trumpeur van over de grote plas zo bang is voor het gele gevaar, alhoewel die Charel volgens een buitenlandse krant zelf beschikt over een Chinese bankrekening, geleend door den Duits.
Evaristje bedankte hem nogmaals voor de snelheid waarmee in de Onafhankelijke de digitale kloof werd gedicht, zonder in de media te komen. Zijn dankbaarheid ontroerde zichtbaar onze President. Het moment voor Evaristje om te suggereren aan de Voortrekker dat er misschien toch een wat zwaarder exemplaar diende gekocht. Niet dat de leerstof zorgde voor veel geheugeninname, het waren eerder de filmen van de papa die bleven haperen.
Wat later diende de chauffeur van onze doorluchtige de dienstwagen op te halen in één van de naburige vrijstaten. Hij diende wat bij gelakt, zoals Chinese eend. Eenmaal terug in de Republiek kwam de chauffeur ontdaan vertellen:” Zeg jij denkt dat je met een Zweed rijdt die in het naburige graafschap wordt gemaakt? Het is verdorie een Chinees maar wel met een Zweedse (Latijnse) naam!” De Voorzitter ging berustend zitten en bestelde online nummer 21 met een extra portie zoetzure saus. Met alle Chinezen maar niet met den dezen… Dekselse rakkers!
Belleman