Covid-spaaractie

Heb jij ook de neiging om telkens er nieuws komt waar meer dan de helft bestaat uit coronaverhalen om dat ding (tv/radio) uit te zetten of om de knop /nek om te draaien? In de krant blader ik al door naar de heroïsche verhalen van Remco, Buffalo en Thiam, iets wat ik vroeger nooit las…RSCA heb ik opgegeven wegens pijn aan de lachspieren. Een mens zou zelfs aandelen overwegen van Brugge. Emo-kapitalisme?

Verhalen van allemaal belanghebbenden, van minder fit ogende fitnesstrainers, van hongerige en dorstige mensen uit de horeca, van vermoeide grijzende beleidsmensen en van de gewone mens in de straat die tot zijn grote schrik plots vanop veilige afstand een microbolleke voor de bedekte neus krijgt. Zijn mening is plots belangrijk, “one minute of fame”, hup hup mee in de vaart der volkeren! Teevee die me zure oprispingen bezorgt.

“Heb je Maurice gezien op den televisie? Ze hebben hem gefilmd op de markt. Zijn vrouw was er ook bij maar zij heeft niets mogen zeggen. Ze had precies ook wat coronakilo’s gepakt. En Jean aan het viskraam droeg zijn petje van Remco.”

Ik ben de Covid-vertelsels, officiële en andere, beu en heb besloten af te wachten wat het wordt, ik kan niet anders. Ik loop gevaar als ik domme dingen doe en mijn eerbiedwaardig achterwerk veeg aan de maatregelen en ik wil hier op deze aardkloot nog wat rondkijken. Misschien zit er nog een citytrip in naar Mars?

Net zoals de drie wijzen uit het oosten kijken we uit naar de verlosser, in dit geval de verlossende prik(ken). De postbode is de meest geviseerde persoon voor de ontlastende uitnodiging naar het Dilbeekse Royer die maar niet komt. Wel onnozelheid en aanbiedingen voor prutsen die we allemaal al vier keer hebben gekocht of een zeer lezenswaardig gemeenteblad.

Geduld is een mooie deugd. We begrijpen stilaan de contemplatieve ijver van de paters trappisten en beseffen nu pas dat ze niet (enkel) voor het edele gerstenat voor dit leven kozen.

Hier thuis spreken we af dat wie de woorden versoepeling, perspectief en quarantaine gebruikt 2 euro in een plastic spaarvarken van de ASLK steekt. Wie Bouchez vernoemt dient 5 euro te betalen en op de linkerknie vergiffenis te vragen. Als de naam Astra-Zeneca je ontglipt, ontvangt het varken een briefje van tien euro en krijg je drie weesgegroetjes als penitentie. Het wordt toch tijd dat we die tekst wat opfrissen.

We hopen op deze volhoudende manier ons geloof te hervinden en met de opbrengst van het varken na de zomer een nieuwe auto te kunnen kopen voor een niet-essentiële reis.

Belleman