De schaduw van de regen

Een mens zou het vergeten dat we een warme zomer kregen waarbij de veertig graden werden overschreden. Zeker als je deze morgen je gordijn openschuift en de schaduw van de zon opschuift voor de lange schaduw van de regenslierten.

De badkamer gaf de kilte die je doet beseffen de zomer is voorbij. Wat niet betekent dat er geen mooie dagen meer komen. September is als goudrenetten zongen we vroeger doelend op de warme schakeringen van dit appeltje. Deze kleuren deden me altijd denken aan de rijke Calvados, hoe dit komt moet je zelf maar uitvlooien.

September brengt Ternat heel wat verkeersellende door de geplande werken op de Assesteenweg. Wij op Overnelle hamsteren en breiden ons aankoopgebied uit, zij het richting andere gemeente. Noodgedwongen en niet met volle goesting. Misschien vinden we mits enige goodwill van de straatwerkende meneren (nog geen enkele vrouw gezien…) wel ergens een gaatje om ongezien Ternat binnen te slippen want vandaag is het per fiets een schier onmogelijke opdracht.

Met september dienen we normaal de signalen van de nieuwe politieke meerderheid duidelijker te kunnen merken. Alhoewel er al een paar flinke dossiers passeerden (sportcomplex, interne audit, plastieken voetbal- en andere terreinen) bleven we voorlopig toch nog wat op onze honger zitten. Waren de verwachtingen te hoog of komt alles in één keer in de politieke arena? We zien en horen het wel. Het is in ieder geval boeiend, ook voor het betrokken personeel dat een versnelling hoger schakelt. Belleman probeert niet alleen op de eerste rij te staan, hij durft soms ook al eens in de keuken te gaan piepen…

Het kleurtje van de zomer is binnen een paar weken door de regen weggewassen. Misschien tot het skigebied of de zonnige winterbestemming je opnieuw een rode neus bezorgt. Mijn onbeleefde vraag voor de skibril gebruinde rakker was steevast:” Wel jongen in een koeienvlaai geblazen?” Besef echter hoe bevoorrecht je dan wel bent.

Belleman