Duif is dood meneer!

 

De al wat ouderen onder ons kennen deze zin. Hij komt uit een one manshow van wijlen Toon Hermans, de Nederlandse cabaretier. In deze scène probeert hij als goochelaar op zijn retour een theatermanager te overtuigen van zijn act. Elke act mislukt, vandaar “duif is dood meneer”. Eigenlijk een wat triestig stukje voorstelling maar waarmee Toon op zijn onnavolgbare manier toch nog een glimlach op de gezichten kon toveren. Een trieste lach die je toch wat op het verkeerde been zet.

Gisterenavond was ik op de gemeenteraad getuige van zo een scène: de Ternatse politiek op zijn retour, niets lukte in een nooit geziene vertoning, Ternat onwaardig. De duif, het politieke beest is dood in Ternat.

Wat meewarig terugblikken en me oprecht zorgen maken over de bedoelingen van sommigen, zijn de dag nadien mijn deel. De lach was ver weg. Bonjour tristesse!

 

11 van de 18 agendapunten werden ingediend door de oppositie. De rest werd geagendeerd door de meerderheid.

Alhoewel ja, meerderheid… ? Die ligt al langer dan vandaag in diggelen op de mooie vloer van de raadszaal. In hoeveel stukken ze ligt, dat is nog niet altijd duidelijk, maar stuk is ze zeker tot wanhoop van diegenen die deze trieste vertoning moeten aanschouwen, uw dienaar incluis.

Er is nog een burgemeester die met veel goede wil probeert te antwoorden en wat suggesties te leveren waarmee men eventueel verder kan. Maar op bepaalde momenten is het duidelijk dat de eigen rangen, als men hiervan nog kan spreken, niet volgen en dat eenieder maar wat aanmoddert. Dit laatste is nog beleefd uitgedrukt. Niet gehinderd door enige voorkennis of mening werd er door sommige leden van het college een schertsvertoning opgevoerd die niemand kan ernstig nemen. Huilen met de pet op!

 

Natuurljk kwam hierop reactie vanwege oppositie, dat is hun spel. Ik moet erkennen dat deze oppositie van CV&V-Volks en NV-A het spel constructief en inhoudelijk tracht te spelen. De punten die ze op de agenda brachten, zijn hiervan het bewijs. Er wordt gezocht naar oplossingen voor problemen.

Dit moet nog bijna een jaar verder op deze manier. Wie kan dit volhouden? De leden met een olifantenvel voor wie overtuiging en algemeen belang soms naar de achtergrond wordt verdrongen? Diegenen die al wat meer gehaaid zijn door het politieke theater en weten dat de volhouder misschien toch nog aan zijn trekken komt? Of die heren en dames die denken aan de luizige centen die wachten op het einde van de maand? Zoals in een goede Tarantino-film “Show me the money!”

 

Vrienden uit het verleden worden blijkbaar vijanden en omgekeerd, wie zal het nog zeggen? Waar men start rood van verontwaardiging, wordt men langzaam blauw van de adem iets te lang in te houden. Men biedt zich aan voor andere lijsten, ideologie en overtuiging worden gebruikt als kneedbare pasmunt. De meerderheid halen en opnieuw de macht uitoefenen is het enige wat echt telt. Dit ga je echter niet lezen in het programmafoldertje van de verkiezingen van oktober. Dat wordt bedisseld binnenskamers. De kiezer is tenslotte maar de kiezer, eenmaal zijn stem uitgebracht, doet men wat men wil.

 

De reacties van de meerderheid op terechte vragen van de oppositie, waren tijdens de laatste raad beneden alle peil. Men schuift alles voor zich uit en er gebeurt eenvoudigweg te weinig, sommigen beweren niets. Beslissingen van de raad die reeds vroeger werden genomen, worden, als ik Fred Dielens mag geloven, amper opgevolgd, laat staan uitgevoerd. Ook op zijn aantijging hierover kwam geen reactie…Nochtans is de gemeenteraad het hoogste bestuursorgaan van Ternat, zo werd geclaimd. In een later stukje kom ik hierop nog terug, misschien leuk om lezen, alhoewel het eerder om te wenen is.

 

Ternat en zijn inwoners verdienen beter dan de intrieste kolderbrigade die gisterenavond de revue passeerde. De lezer die denkt dat ik aan het overdrijven ben, kan zelfs eens langs gaan op zo een gemeenteraad. Feel free!

Zelf hou ik het even voor bekeken. Trop is teveel! Ik ga de resultaten van de bestelde mobiliteitsstudie afwachten (wanneer komen die eigenlijk? Niemand die het wist) om te weten waar ik nog wat gezonde lucht kan vinden in Ternat en daar eens diep gaan ademen. Misschien is het wel in het groene pretpark met zonneweiden van “The Leaf”, een project waarover niemand van de meerderheid ook maar een mening had (tenzij de burgemeester?) toen NV-A-fractieleider Sven De Paepe er uitdrukkelijk naar vroeg. 

Misschien moet ik voor de gezonde lucht naar andere oorden? Een leven buiten de politiek is zo fijn! Maar de politiek bepaalt wel, direct en indirect, een groot deel van dat leven. 

 

 

Belleman