Je computer pakt je job!
Tenminste als we ING en aanverwanten mogen geloven. Dat de digitalisering razendsnel vordert in veel sectoren, weten we al lang. Guillaume Van der Stighelen maakte gisteren op tv zelfs de opmerking: “ja, als we zelf thuis gaan bankieren, moeten we niet janken dat we job verliezen”. Let vooral op het woord janken, het zegt heel veel over respect voor mensen.
Vraag is: laat de bank je nog de keuze? Zit iedereen werkelijk te wachten op deze onpersoonlijke service zoals de gehaaide marketingmannen van deze banksector ons in de strot willen duwen?
Maar dan nog, is dit het excuus om de helft van de ING-mensen op straat te zetten? Natuurlijk is het nogal logisch dat eenvoudige diensten die door de computer uitgevoerd worden mensen op de vuilnisbelt zet, mijnheer Van der Stighelen. Of toch niet?
Dit had helemaal niet het schokeffect hoeven te hebben zoals nu. Tenminste als je als werkgever nog maar een greintje empathie hebt voor die mensen die jaar na jaar zorgen voor miljarden winst. Zodanig veel dat de aandeelhouders flink tevreden kunnen zijn, dat de verplichte kapitaalbuffer flink kan groeien en dat de grote baas vorig jaar nog 28 % opslag kon krijgen. Hij krijgt een totaalbedrag van 1,63 miljoen euro op zijn rekening gestort. Ik hoop dat de computer hem niet overbodig maakt of de komma in zijn bedrag niet verkeerd plaatst.
Ik hoor nu dat regering en vakbonden samen een “taskforce” willen oprichten om de mensen die ontslagen worden te begeleiden naar een nieuwe baan. Misschien moeten onze politici bij ING enkel nog maar de winst van het laatste jaar ( € 1 miljard) opeisen om deze force te financieren? Neen, de belastingbetaler, wij allen samen, draaien waarschijnlijk opnieuw op voor de ongebreidelde graaicultuur van deze instellingen. Na de noodzakelijke redding van de banken in 2008 is het nu opnieuw de belasting betalende gemeenschap die de kosten van deze force wel even zal regelen. Voor vakbonden vind ik het normaal dat ze hieraan meewerken tenslotte is dit hun core business: mensen aan het werk krijgen en houden. Het kan hun blazoen wat oppoetsen na de vele modder vanuit bepaalde hoek de laatste tijd.
Er kan ook veel verteld worden over de “grote” managers die al jaren weten dat digitalisering dit effect met zich zou meebrengen. De heilige vooruitziendheid? Neen, ze kiezen voor het onmenselijke schokeffect in plaats van de geleidelijke afvloeiing die menswaardig kan begeleid worden door eigen bankdiensten.
En wees maar zeker, Geert Noels (Econopolis) drukte al langer zijn grote vrees hiervoor uit, dit is maar de eerste van de vele ingrepen in de sector. Alle andere banken zitten nu geboeid te kijken hoe dit schokeffect door de samenleving wordt verwerkt, wie wat zegt en welke stiekeme mogelijkheden erin zitten om met dergelijke operatie in de toekomst weg te komen. Als we dit zomaar laten passeren kan je er je donder opzetten dat het niet lang zal duren vooraleer andere grootbanken de weg van ING inslaan met de gekende gevolgen. Even in de wind staan en men komt er toch mee weg.
Net zoals voor de belangrijke energiesector, is deze banksector het zoveelste voorbeeld van de politieke onmacht (of is het dodelijke desinteresse?) in dit landje. Wel huilen met de pet op als er catastrofale ingrepen gebeuren, maar visie, lange termijn? De eigen carrièreplanning lijkt op de duur wel belangrijker dan de “politeia” of een rechtvaardige organisatie van een samenleving waarin ieder zijn plaats kan vinden. Feit is dat onze samenleving op dit moment nog sterker verdeeld wordt, geholpen door een stuurloze politiek. Het gaat om de splitsing tussen mensen die nog meedoen en mensen die niet meer kunnen of mogen meedoen. Het verschil tussen de “have’s” en de “have not’s”. Wie, die het goed meent met de mens, kan hier oprecht voor kiezen…?
Boze Belleman