Leesvaardig
Het was leesvaardig dat als begrip deze week in de volle belangstelling stond.
Die ene trouwe lezer die net zoals Belleman nog behoort tot de generatie van de “Vlaamse Filmkes” en de avonturen van de Rode Ridder, weet wat lezen is. Ik herinner me nog dat ons moe zei: “Zou je dit wel lezen, zo jong” toen ze Gangreen van Geeraerts op mijn nacht kastje zag liggen. Ze liet het oogluikend toe omdat ik ook andere boeken verslond zoals Timmermans en Claes. Lampo, Claus en vele andere Nederlandstalige schrijvers volgden. Bomans haalde het van Geeraerts.
Ik ga nog steeds niet naar de bib maar koop mijn boeken. Ik troost me dan bij het bovenhalen van mijn centen dat ik geen geld uitgeef aan andere hobby’s. Alhoewel is lezen een hobby? Het is zeker geen onnozel tijdverdrijf want het houdt je geest fit en afhankelijk van het boek maakt het je ook kritisch en alert, geen overbodige eigenschappen in een wereld van voorbij hollende indrukken en meningen.
Daarom kan het niet genoeg gezegd worden aan onze jeugd: lees alstublieft! Begrijp wat je leest gaande van een eenvoudige opdracht tot een ingewikkelde tekst. Lees fictie en non-fictie, krijg oog voor taal, leer begrijpen wat er neergepoot staat.
Het versterkt je denken en stimuleert je mondigheid. Je eigen navel is niet langer het centrum van de wereld, er bestaan andere werelden en andere ideeën dan die van je vertrouwde omgeving. Het maakt je meer mens met een andere, hopelijk open kijk.
Als ouder is het eigenlijk je taak je kind hierin te begeleiden. De verleidingen, die wij minder hadden wegens geen digitale leefwereld toen, zijn immens en verdrukken bijna als vanzelfsprekend een mogelijke interesse voor lezen. Het is hier niet of/of maar en/en, een wankele koord maar een die een wereld van verschil maakt waar het kind enkel beter van wordt.
Bij de weg: vanaf 23 mei ligt het nieuwe boek “Alkibiades” van Ilja Leonard Pfeijffer in de boekenwinkel... een turf waar hij drie jaar aan schreef.
Belleman