Onverbiddelijk
Wie het weet na het lezen van dit stuk wordt dringend verzocht het niet te laten merken.
Een coronacoupe zorgt voor ongenoegen, tweespalt, gemor. Zeker als je zelf de dader/ schuldige bent, al loopt de boel fout, zelf doen we niets verkeerd. Ik kan de fout ook moeilijk in de korf leggen van de partner want die hoedt zich angstvallig voor zaken waar ze geen verstand van heeft. Ik niet dus…
Mijn talent heeft een verre voorgeschiedenis, elk jaar wat verder en elk jaar wat meer geromantiseerd. Ons va woonde in de glazen streek omringd door groen en druiven. Door een trein en de charmes van ons moe kwam hij uiteindelijk in onze contreien terecht. Hij heeft zich aangepast maar niet zonder moeite. Tijdens zijn jeugd in het toen nog rustige dorp ging hij als student op zaterdag helpen bij een barbier, een echte want de stoel stond in het grote café op de hoek, net achter het biljart.
Leergierig als hij was mocht hij al snel de baard scheren van de drukke klandizie. Nadien volgde de schaar in het aanwezige haar, zijn vertrouwen groeide van weekend tot weekend. Hij kocht een lederen riem om het scheermes juist te zetten, een scheerkwast en een ultrascherpe kappersschaar. Een serieuze investering voor een studenten job, zijn ware passie lag nadien eerder bij de vliegtuigmotoren. De riem is verloren gegaan. Ik heb wel nog zijn schaar met haarfijne punten en de kwast, een vintage ding dat een heel jaar door in de ruitijd verkeert.
Zijn schaar durfde ik met mijn gebrekkige knipvaardigheden niet ontwijden bij mijn poging. Ze was te scherp en mijn vrouw had al eens gezegd: ” Durf niet hé!” Ik liet het aanlokkelijke, warme verleden in de kast en stootte op een efficiënt product van deze tijd: een tondeuse! Het systeem dat de hoogte regelt bij deze bedreigende dingen werkte, de strijd was al half gewonnen. De badkamerdeur ging wat meer dicht en de tondeuse deed haar werk. Tot ik vaststelde dat eenmaal in een bepaalde hoek boven mijn hoofd mijn hand wat onzekerder werd. Wist ik veel, ik kon toch moeilijk alles zien ik heb geen ogen boven op mijn hoofd? Voor een dergelijke bagatel leggen wij het werk niet neer!
De pluk haar viel groter dan verwacht in de lavabo. Mijn drang naar zelfbehoud overwon en deed me de onverbiddelijke tondeuse terugleggen. Terug beneden: “Je hebt zeker je haar proberen te knippen? Ga eens kijken in de spiegel welke kap je hebt amai, schoon…” Vernietigend maar correct.
Gisteren om 16u10 belde mijn kapper: ik word zaterdag de dertiende bij hem verwacht als één van de eersten! Ik zal het moeten uitleggen! Hopelijk kan hij de zichtbare schade herstellen met zijn abracadabra schaar?
Belleman