“Open brief” aan Steven en Tilly Vastenavondt

Maar eerst een detail: “ik, Steven Vastenavondt” kan nooit eindigen op dt …een eerste persoon!

Een paar dagen geleden was mijn echtgenote zo verstandig om het lamsvlees te bestellen voor Pasen. Niet te veel (maar je tikt soms iets verkeerd bij de digitale bestelling) want we zitten maar met twee aan onze, door uw fout, verwende tafel.

Toen ik deze middag het pakje lamkoteletjes open maakte had ik gelukkig een lekker glas in de hand. Mijn ontgoocheling was daardoor wat getemperd.

Niets anders direct beschikbaar uit onze hamstervoorraad dienden we het hiermee te doen

Ik heb heel fijne Griekse olie gebruikt, oregano, tijm, peper en zout. Gewacht tot onze barbecue op temperatuur was en gebakken. Mijn vrouw was binnen bezig met culinaire hoogstandjes. Bart had me een lekkere rode Italiaanse geleverd, het feest was bijna af.

Tot ik het vlees serveerde! Het bleek een randje vet en een heus beentje te bevatten! Mijn vrouw zuchtte. Waarom besefte ik pas nadien.

Het was fantastisch lekker, waarschijnlijk door mijn toedoen en kruiding. Ik heb nog gerechten op niveau gebracht…! Na grondige bespreking nadien, een ritueel dat ik iedereen kan aanraden om zijn leveranciers te bepalen, waren we het er beiden over eens dat het lekkere stukjes lamsvlees waren.

Mochten jullie me de komende dagen aan de kassa niet direct herkennen door mijn handschoenen en mondmasker, ik zal eens knipogen. Misschien kan het iets uitmaken aan vet en beentjes?

Belleman