Operette
Nog nahijgend van de tien steile trappen van het bordes van de ambtswoning schoof Miek de communicatiefreak eerbiedig zijn stoel op veilige afstand van onze Voorzitter. In onze Onafhankelijke Republiek zijn wij normaal voor lichamelijke afstandelijkheid, maar voorlopig durven we niet anders.
Toen hij eindelijk zijn blik durfde oprichten naar onze Doorluchtige stak deze van wal. “Deze week de buitenlandse kranten gelezen? Hopelijk wel want dat staat in je functiebeschrijving… Er gebeurt nog wel wat rondom! Van straten afsluiten voor takjes, tot vaccinloebassen die hun beloftes niet nakomen en verwende snotneuzen die bij een TV-miljardaire komen biechten! Wat een opera!”
Miek was niet direct mee in de woordenwaterval maar het zat de Voorzitter hoog anders haalt hij zo niet uit. “Ik had ze deze morgen aan de rode telefoon want ze wil me ook graag in haar programma, stel je voor!” ging hij gedecideerd verder. “Ik! Op een Amerikaanse TV! En nadien hier iedereen voor de deur staan en we mogen niet te veel volk zien! Dat zie je van hier! En daarbij de BRT heeft nu toch geen centen meer over om dit programma te kopen?”
Wat onze grote Roerganger er niet bij vertelde was dat hij eerst geantwoord had met “Dag Vladimir” omdat hij dacht dat het zijn wodka-collega was met nieuws over de Sputnik-V. Toen de miljairdaire zich voorstelde excuseerde hij zich en zei hij dat hij haar niet herkend had met haar nieuwe bril.
“Vind jij ook niet Miek dat ze hier te veel stampei maken? Twee rijkeluiskinderen die komen zagen en miljoenen ponden van de belastingbetaler hebben gekost. Ze komen niet overeen met de rest van de familie. Verhuizen voor de Londense mist en de kanaalregens zou ook kunnen? Dat ze nu in een klein stulpje moeten wonen onder die hete Californische zon is wel hun fout. Dat al het geld dat toestroomt voor hun interviews niet meer binnen kan in de lege kamer, hebben ze zelf gezocht hé!” Onze Voorzitter had zoals steeds een duidelijke mening daarom dat hij door de groten der aarde zo geapprecieerd wordt.
De opdracht voor Miek was duidelijk: ”Jij zorgt ervoor dat de buitenwereld dit te weten komt en je schrijft er maar meteen bij dat ik niet hou van operettetheater laat staan van opera! En bel ook eens naar Johnson, de Mike is me nog iets schuldig Misschien kan ik met het ‘one shot’ vaccin de naburige Vrijstaat wat helpen want ik heb gezien dat ze daar alcohol in kleine flesjes verkopen als vaccin. Hoe hopeloos zijn ze daar wel niet!”
Belleman