Reden tot dansen?

Wie dit weekend naar het verslag gekeken heeft van de sp.a-nieuwjaarsreceptie heeft zich waarschijnlijk even in de verbaasde ogen gewreven. Ik alleszins. Een rooie meneer van over de taalgrens die op het podium aan het swingen was: Paul Magnette!Hij had zeker geoefend, de dame in kwestie durf ik betwijfelen. De nieuwe hippe witte(!) sneakers van Paul staken schril af tegen het afgewassen T-shirt van de Vlaamse rooie voorzitter. Misschien nog een restje van de pas gedane plechtige communie?Ze hadden dan ook alle reden om te dansen. Dat weekend hadden ze immers allebei aan tafel gezeten met de boze meneer uit Antwerpen. Wat geruime tijd niet mogelijk leek, wordt misschien nog de meest voor de hand liggende oplossing. NV-A met de sossen, gesteund door de onvermijdelijke CD&V die er alles aan doet om zo kleurloos mogelijk door het leven te gaan.Als dit niet lukt worden het op vraag van Tommeken, de kaarsen brandende bezoeker van Sint-Gertrudis die in electorale overdrive verkeert, nieuwe verkiezingen. Emocratie i.p.v. democratie is een woord dat hier mooi op zijn plaats is. Want tenslotte gaat het niet meer om verschil in programma’s. Dat is natuurlijk wel de officiële reden: “ze gaan niet akkoord met de verhoging van het basispensioen…” Het gaat hem integendeel om de clash, of is het crash, van veel te grote ego’s die in weerwil van wat ze verkondigen, uit zijn op top jobs. Emotie die blijkbaar verstikkend werkt en waardoor er misschien nieuwe verkiezingen komen als Bart uit Antwerpen niet zelf demarreert. Het belang van het land…Om te lachen of is het eerder om te wenen. Na nieuwe verkiezingen kunnen ze de fout bij de kiezer leggen. Belleman