Retour
Het is een terugkerend fenomeen alhoewel de vieze russen hun uiterste best hebben gedaan om het tot een minimum te herleiden. Er even op uit. Ver of niet ver bepaalt de portemonnee en de goesting en … de meereizende partner.
Met de wagen naar het buurland van het stokbrood en goedkope lekkere wijn is een constante. De andere constante verklap ik voorlopig niet omdat ze de laatste twee jaar minder constant waren aldus zuster Constance.
Bij terugkeer is er dat vertrouwde geluid. Het gedaver en gerammel door de slechte wegenis eenmaal in België verklapt heel helder dat je bijna thuis bent. Misschien moeten ze na het opruimen van het puin en de ellende in Pepinster ook eens denken aan wegenonderhoud in het zuiden van dit landje. Werk genoeg nu nog de nodige werkwilligen vinden… Het gedaver is geruststellend maar tegelijkertijd ergerlijk want je komt net uit een land waar tot in het kleinste gat de wegen netjes zwart zijn gegoten. Met als gevolg dat roekeloze chauffeurs je de daver op het lijf kunnen jagen in onheilspellende bochten of gapende hellingen
De auto’s flitsen je voorbij op de meest onmogelijke plaatsen. Maar eerst plakken ze gedurende kilometers aan je achterbumper als een vervelende wesp. Elke volgende bocht is een uitdaging: blijven die vier wielen op de grond. Voor mij het moment om mijn gespecialiseerde vocabulaire boven te halen, de schaamte voorbij. Tot ergernis van mijn partner die eerder eens zucht niet omwille van de roekeloze chauffeurs maar omwille van mijn schimpscheuten. De term Menapiërs wint het dit jaar alhoewel kl…z.k maar nipt verloor. Deze termen dekken alle geslachten.
De langdurende file op de Brusselse ring was als thuiskomen. De zon scheen zelfs en het gras was niet te hoog, wie hoort er ons nog klagen over die buitenlandse snelheidsduivels? Vergeten en vergeven en misschien tot weldra? Maar eerst onze woordenschat opfrissen want het huidige taalgebruik wordt stilaan gezaag. Niet voor mij maar voor mijn passagier.
Belleman