Show me the money!
Zo uit een gangsterfilm geplukt. Als de slechterik dan niet snel genoeg de centen uit zijn broekzak haalt, druipen de hersenen van het scherm. Zo erg is het niet gesteld in Ternat maar toch verplicht de werkelijkheid ons om even stil te staan bij de financiële toestand van onze gemeente.
Michel en de zijnen wisten wel vooraf wat hen te wachten stond, bewijs ervan: iedereen van het schepencollege is verantwoordelijk voor de financiën, geen aparte schepenbevoegdheid meer. Men wil bedachtzaam omspringen met de centen die er nog zijn.
Ternat krijgt vergeleken met de buurgemeenten wel wat geld binnen. Reden: er is tewerkstelling, er is de industriezone. Daarnaast zit de gemiddelde Ternattenaar boven het gemiddelde inkomen in Vlaanderen en de bevolking neemt nog steeds toe. Dus er is potentieel geld.
In het verleden heeft men jaren te weinig geïnvesteerd. Het sportcomplex kreeg wat oplappingen, het gemeentehuis was zich behelpen. Grote investeringen, tenzij jeugdcentrum De Puls, hinkten achterop. Tot plots alles op gang kwam: het OCMW bouwde zijn Sociaal Huis, het nieuwe gemeentehuis kreeg vorm en het sportcomplex werd grondig aangepakt. Noodzakelijke investeringen die echter meestal flink boven de geraamde bedragen uitkwamen met toch wel wat financiële implicaties.
Wat kort door de bocht gezegd: de laatste jaren wordt er (over)gecompenseerd wat eigenlijk beter in de tijd gespreid was geweest: men doet een zware inhaalbeweging die nodig was.
Dat heeft zijn consequenties. Sommige andere investeringen, groot en klein, dienen daardoor langer te wachten. Er gebeuren wat cosmetische ingrepen (cfr. Markt Ternat), oplappingen in De Ploter. Maar je merkt dat men zich dient in te houden en dat ingrijpende herstellingen en (her)aanleg van straten voet- en fietspaden op zich laten wachten, noodgedwongen.
Het nieuwe bestuur wil nu door zorgvuldige inventarisatie de prioriteiten voor de komende investeringen vastleggen. Het wordt aanvankelijk de tering naar de nering maar tegelijkertijd ook een grondige analyse, samen met de ambtenaren en de burger via een platform, van wat betaalbaar is. Men wil hierbij voorrang geven aan de zwakke weggebruiker. Fiets- en voetpaden, basiswoorden geworden van politieke programma’s, komen aan de beurt. Het lijkt wel of de groene jongens terug zijn.
“Alle reglementen en retributies worden doorgelicht. Bijsturingen gebeuren in functie van doelmatigheid en de billijkheid” zo staat te lezen in het bestuursakkoord van CD&V-Volks en VT. Een zinnetje om uit het hoofd te leren want het komt terug.
Of er nieuwe belastingen dienen te komen durft niemand van de meerderheid reeds te zeggen. Ik weet uit ervaring dat als er nieuwe belastingen komen, die meestal worden ingevoerd bij het begin van de zes jaar, zo is de kiezer de heffing al vergeten bij de volgende stembusgang.
Ik steek mijn natte vinger in de wind en gok op juni. Dan kan er een zomer overheen en is het in september verder werken als de burger zonnebruin en ontspannen terugkeert? Maar niet schieten hé, mijn naam is niet Madame Blanche en men vergat hier mijn glazen bol wat op te poetsen!
Belleman
