Voor G.L.

Het kind dat amper is

Zit leeg te staren

zittend op een zak

Van ooit wat rijst

Op hoofden gegooid

excuus voor lafheid.

 

Tranen zijn niet meer

Rest bruin water

Voor de stofferige dorst

Alleen met de fotograaf

Wiens foto niets doet

Met genocide gekken

 

Een volk verdwijnt

Wie luistert of doet

Vroegere jaren vergeten

Onbestaand geweten

Het kind is niet meer

Amper plaats in de harde grond.