Wapens verboden

Het moest er eens van komen! Onze Doorluchtige Voorzitter van de Onafhankelijke Republiek Overnelle (ORO) besloot eind vorige week om alle wapens te verbieden binnen onze school.

Hij wil geen risico lopen na de schokkende verhalen van over de grote plas. Voor de ervaren juf, ze is de enige leerkracht voor leerling Evaristje, opluchting maar toch ook een verrassing.

Zij had nog nooit wapens zien circuleren, maar kom beter voorkomen dan nadien miserie. In haar eigen handtas vind je hoogstens wat papieren snotdoekjes, een Nokia 3310 en wat koperen munten. Geen machinegeweren, colts of uzi’s.

De Grote Roerganger, bekend tot op het Rode Plein voor zijn doortastende aanpak zonder bloedvergieten, tenzij soms wat doorslaande argumenten tijdens de bestuursraad (goed voor de Dafalgan verkoop), kwam zich persoonlijk vergewissen dat de maatregel werd opgevolgd.

Na het tellen van de koperen centen van de pezige juf, werd het pennenzakje van Evaristje op de pas geboende schoolbank (met inktpot) uit gekieperd. Op een reclamestylo van ‘Châteaux Vini’ na niets opmerkelijks te signaleren, maar onze president was in zijn kritisch dagje…

“Evarist, waarom breng je zo een scherp wapen mee naar de klas?”, een vraag die met verstomming sloeg. Onze Voorzitter wees naar de passerpunt die er inderdaad vervaarlijk uitzag en in malafide handen de dood kon betekenen. “Om cirkels te tekenen, Doorluchtige!” was het prompte antwoord van de schrandere leerling. Onze Roerganger diende zich snel te herpakken en wees naar de stylo met het gekende opschrift. “Dit voorwerp dient om te schrijven en je weet: woorden zijn de dodelijkste wapens!”

Wat een antwoord zelfs de slimste leerling van ORO werd stil door deze overrompelende wijsheid!

Na het vertrek van de imponerende Voorganger en Voorbeeld nam de juf de stylo uit het pennenzakje van Evaristje en voegde er nog stiekem haar echte Parker pen aan toe die ze bewaarde in de voering van haar jas. In feite had de Voorzitter (opnieuw) gelijk; een pen is een gevaarlijk wapen! Zeker in de handen van kritische en nadenkende mensen!

Belleman