1=3
Sommigen hebben alle geluk of is het pech?
Neem nu onderwijs. Het schooljaar start op 1 september, maar dit is dit jaar een zaterdag waardoor de start zonder enige aarzeling wordt verlegd naar 3 september. Twee dagen verliezen al die onderwijsmensen om de hun toevertrouwde kinderen Nederlands te leren! En ze verliezen al een uur moedertaal per week. Niet meer in te halen, hopeloos verloren! De eindtermen kunnen dit jaar onmogelijk bereikt worden!
Het zal maandag opnieuw dringen worden op de verse asfalt voor de Ternatse schoolpoorten. Pas gewassen snuitjes, nieuwe boekentassen, wenende kindertjes met bijhorende jonge moedertjes. Ah wat een schouwspel, wat een stampij!
Met grote verwachtingen, ongeruste tred en propere zakdoek trekken die klein mannen naar hun meester of juffrouw. Meestal een juffrouw heb ik me laten wijsmaken. De grotere loebassen die het klappen van de schoolzweep al jaren gewend zijn, proberen om ter stoerst te kijken en lijken minder enthousiast voor die opendraaiende schoolpoort. Cinema (neen niet die van ons groene parkje) en toneel spelen ze die eerste dag. Ze doen alsof ze niet graag komen, terwijl ze binnenin popelen om hun vrienden (m/v) terug te zien.
De examenvragen bij de start: zou het nu waar zijn dat die van wiskunde zwanger is? Is die jonge kerel van Engels nu toch mogen herbeginnen of staat er een nieuwe? Prangende vragen die snel een antwoord verdienen. De nauwelijks gevulde rugzak achteloos over één schouder heeft betere tijden gekend. Maar ja een stoer imago vraagt dit.
Onze parking op donderdag wordt opnieuw ingenomen door onderwijzend personeel. Dat wordt sakkeren bij slecht weer. Want bij zon staat de fiets klaar.
Aan al die schoolgaande jeugd en hun pedagogisch personeel: een sterk jaar met niet te veel miserie maar veel leervreugd. Geniet er maar van want voor je het weet is het voorbij.
Belleman
