Dampvrije camera

Wie deze week het nieuws heeft gevolgd, ligt nu op de sofa bij de zielenknijper wegens zwaar depressief. Je zou van minder.

Het is nog geen 9 juni en het gemekker van een aantal politieke gezichten druipt al te overvloedig van mijn scherm. Voeg daarbij nog wat opbeurende kranten per dag en een mens moet een sterke maag hebben om de inhoud niet terug te geven. Als extra sausje over dit alles lezen we verhalen over een nakende Europese oorlog en wennen we aan de gruwel in Oekraïne en Gaza, een trompende presidentskandidaat versus een andere jonge snaak, een Russische beer die ze niet terug in zijn hok krijgen. Onze ethische reflex zit nog net gepast in de weg om niet te investeren in winstgevende wapenindustrie. Is de wereld gek geworden? Zeg me!

Menselijkheid en normaal denken dat ons kan doen samenleven, verdwijnen als het ijs van de poolkap. “Slecht geslapen Belleman?” oppert daar die ene trouwe lezer. Neen, ik slaap goed, maar ik maak me wel meer zorgen dan vroeger. Niet om mezelf, maar om de toekomst van al het jonge grut dat nog aan het leven moet beginnen. Wat staat hen te wachten als we al die “shit” mogen geloven? Blijven ze al die kul pikken van die ouderwetse klasse en kabbelen ze als alen naar de fuik verblind door hun lichtgevende telefoon. Of kerende ze het schip in de goede richting? Zeg me!

Als je dan denkt dat je lokale omgeving, je levendige gemeente, toch wel nog wat kan goedmaken word je daar geconfronteerd met rare toestanden. Een hoge ambtenaar die ontslagen wordt (waarom exact mogen we niet weten), ruziënde politici die mekaar niets meer gunnen, verbouwereerde ambtenaren die met lede ogen dit schouwspel aanzien. Openbaarheid van bestuur ligt bewusteloos in het hoekje van de boksring, naast onderkoeld enthousiasme en oubollige onbaatzuchtigheid en dienstbaarheid. Zeg me waarom?

Ik moet dringend stoppen met deze klaagmuur. Niet omdat er niets meer te vertellen valt, wel uit zelfbehoud. Ik moet nog een tijdje mee en ik wil niet op die sofa belanden, als er al plaats is. Ik wil nog steeds geloven in positieve verandering. Hoe is de vraag.

Ah ja, nog vergeten. Kent er iemand een goed merk van camera. Liefst eentje dat niet aan dampt in een vochtige omgeving. Het is niet voor de badkamer, maar voor de nakende trajectcontroles die ze her en der invoeren. Big Brother is niet alleen op tv.

Misschien volgende maal een opbeurend verhaaltje?

 

Belleman