Een leergierige tist!
Evarist is een leergierige tist volgens zijn vader. Hij kan het weten want hij leest de geschiedenis van de zoon op de laptop. Enkel belangrijke wetenswaardigheden staan hier vermeld, nergens stoute onnozelheid in de lijst. De vader weet hoe je de eigen historie opkuist vandaar dat het peeceetje proper blijft.
Die ene trouwe lezer herinnert zich nog dat de illustere Voorzitter van de Onafhankelijke Republiek Overnelle (ORO) eind vorig schooljaar proclameerde dat Evaristje kon overgaan naar het derde leerjaar. De bijscholing kon beginnen voor de enige juf op de loonlijst van onze Onafhankelijke, ze ging immers mee met haar unieke leerling naar het derde leerjaar. Voorwaar geen makkelijke opdracht!
Bij Evarist begon het te kriebelen om terug naar school te gaan. Niet om vriendjes te ontmoeten maar om bij te leren. Er was nog zoveel in de wereld dat hij niet wist.
Ook tijdens deze zomervakantie had hij een paar educatieve trips gemaakt, zonder mondmasker! Als negenjarige wordt hij volgens onze plaatselijke seksuologe / virologe / bacteriologe /infectiologe en proctologe Danira niet geviseerd door de vieze russen.
Zo had hij een leerrijke safari gemaakt in het park van de Grotten van Han. “Des biches à gauche et des biches à droite” had de gids verteld. Niet alleen de kennis van de fauna explodeerde maar ook de kennis van de tweede landstaal kende een instant groei. Goed voor als hij eens boodschappen diende te doen in de naburige Vrijstaat. In de grotten hoorde hij het verschil verklaard tussen stalagmieten en stalagtieten. Zijn vader had moeite met het eerste woord maar Evaristje niet, hij kende het verschil tussen mieten en tieten!
Zo waren ze op een dag zelfs het graafschap Lippens binnengewandeld. Vele andere bezoekers werden gestopt aan de grens van dit graafschap en dienden hun frigobox en identiteit te laten controleren door mannen met kogelvrije vesten. Onze Voorzitter had één telefoontje (1!) gepleegd naar collega Lippens: ze waren welkom. Niet om zoals Hollandse jongeren bezopen hanggedrag te gaan vertonen op “plas matuvu” maar om de eenden, ooievaars en nog vele andere watervogels te spotten in een reservaat. Of het Zwin was of Zwijn had Evaristje niet onthouden, in het lokale taaltjes was dit immers hetzelfde.Zijn vader vertelde dat hij vroeger nog een vogelaar was geweest, maar nu wat minder.
De juf beseft dat ze met Evaristje een echte bolleboos op de schoolbank heeft. Ze zal zich goed moeten voorbereiden voor de vele vragen van haar studax. Dat wordt vlammen, vijf dagen per week!
Belleman