Moet er nog zand zijn?
Zwemmen zonder zwemwater, een strand zonder zand. Zo ver staan de werken hier in de Onafhankelijke Republiek Overnelle (ORO). Onze Voorzitter zag ze al zwemmen, niet vliegen.
De illustere had gedacht: wat camions laten liggen, netjes openvoeren, hier en daar zo een plastic palmboom (gesponsord!) en klaar was Kees. Maar Kees kwam niet klaar tenminste niet op ons toekomstig strand. De camions blijven hier daveren, rijden op en af en de Voorzitter krijgt het op zijn heupen. Gevaarlijk want dan wordt hij onvoorspelbaar!
Niet alleen het strand laat zijn korrels tellen, ook het water voor ons groot bassin laat op zich wachten. Hij heeft er al aan gedacht om het te importeren vanuit de Emiraten, daar is er water genoeg. Men maakt er zelfs sneeuw van om bij 42 ° te skiën. Voorlopig kan de handgel hem nog sussen, maar dit blijft niet duren, we kennen hem.
Hij wil zijn belofte houden: een strand, palmbomen en een heus zwembad tegen deze zomer. De staycation in de Onafhankelijke moest een voorbeeld worden voor de omringende heerlijkheden, graafschappen, vrijstaten en Devenderp. Deze laatste laat zich al het Venetië van het Pajottenland noemen met de mooie kanalen die er werden aangelegd. In ijltempo worden er gondels aangemaakt, nu enkel nog wat water om deze te laten drijven.
Onze Roerganger heeft echter nog een tweede idee achter de hand om het volk zijn “panem et circenses” (brood en spelen) te bezorgen: een cinema. In het verleden waren er al pogingen in de naburige Vrijstaat om deze te bouwen. Maar daar is er nog een regulerende overheid, iets waarvan we in onze Republiek geen last hebben. Origineel is wel dat onze gesnorde leider een buitencinema wil. Met de stijgende temperaturen en de gezondheidsproblemen geen slecht idee.
Danira, de Dafalgan in haar handtas zat klaar, vroeg hem: “En waarop ga je die film projecteren? Er is hier toch geen groot laken?” Glunderend was de doorluchtige zijn antwoord: “Eens te meer ben je niet op de hoogte! We zitten in volle onderhandeling met de Vrijstaat om samen geluidsschermen te plaatsen langsheen de drukke buitenlandse rijweg. De kant van ORO mogen we deze gratis (!) gebruiken voor onze bioscoop! Een kwaliteitsscherm! En stop nu maar met uwe cinema!”
Het leek wel een scène uit Spartacus, ze verliet bloedend de arena, overweldigd door de overtuigingskracht van onze glorieuze Voorzitter.
Bijgaande foto: ons strand, fotorechten Mies van de laatste nies.
Belleman
