Transport urgent!
De zwarte schuift wat onwennig over en weer, ongemakkelijk als het is door de te grote massa op een te klein plaatsje. Na een drukke en omslachtige bootreis is het nu dringen in een vochtige camion eindbestemming voorlopig onbekend. De chauffeur die een vreemde taal brabbelt, is duidelijk gehaast alsof het gaat om goederen met een versheidsdatum.
Als het gelige licht wat meevalt kan de onwennige zwarte de buren onderscheiden ook zwart en vochtig. Alles heeft de geur van de zilte zee. Er zijn slechtere manieren van vervoer, niet zagen. Maar toch een ondoordachte opmerking: “Schuif wat op Menapiër!” Zeker een woord dat thuishoort in de Vlaamse Nikon, of was het Canon? Wie kent er immers nog de Menapiërs, tenzij bepaalde partijvoorzitters. Maar dat kan deze uitheemse niet echt schelen op dit moment want de drukte wordt te veel en de stank waait de verkeerde kant.
Alles begint als een boot de zwarte in Denemarken uit zee haalt. Wat in eerste instantie een opluchting betekent, blijkt het begin van een tweede niet voorspelbare reis. De vrachtwagen wordt volgestouwd met lotgenoten klein en groot samen, geen tijd voor status of onderscheid. De selectie zal waarschijnlijk later gebeuren? Na een grensovergang worden ze vrij hardhandig opnieuw in zee gekieperd om daar nog te wachten op hun volgende transport. Blijkbaar waren ze in Zeeuws-Vlaanderen, wist de zwarte veel, alles lijkt eender.
’s Morgens komen ze België binnen, niet direct de gedroomde eindbestemming van de zwarte. Misschien is het maar een transit in afwachting? Ze hebben geluk de beambte aan de grens doet zelfs geen moeite om de deuren van de vrachtwagen te openen. Welkom in België ook al ben je zwart, “je wordt verwacht en bent gegeerd” !
Nog wat vers gesneden groenten, misschien een geut witte wijn en hopla! Niet alles uit de zee is hier even welkom, maar ja niet alles is zo bekend als deze vertrouwde lekkernij.
Belleman