Uit het oog, uit het hart?

Ja ik weet het, ik word wat ouder… Waarschijnlijk behoor ik tot de oudste (maar krasse) ouderlingen van de streek. Maar is dat een reden om me hier in het centrum te laten verkommeren?

De jongeren hebben overgenomen. Mijn getrouwen duwden mij in het rusthuis, van je eigen volk moet je het hebben! Maar ik heb me geweerd, tevergeefs. Loze beloften als we komen wel even vaak langs als nu en het eten rechtover is lekker, kregen me tenslotte zo ver. Tarara! Er wordt niet alleen gelogen bij verkiezingen! Ik zie geen kat meer! Het eten (en de drank) rechtover voldoet aan de belofte.

Eertijds elke dag volk over de vloer. Mijn harde blauwe trapjes kregen het te verduren. Nu, sta ik alleen in een hoek, wat troosteloos.

Ik geef toe dat de jonge versie mijn taken efficiënt heeft overgenomen. Doorheen de fijne waterstromen van de tussenliggende fontein, zie ik dat er veel volk komt. Het rustgevende van het klaterende water helpt me in trieste momenten.

Maar kom, niet blijven zeuren, andere belangstelling is mijn deel. Er zijn mensen die het met minder moeten doen. Zo is er de mooie gele voor de deur. Aanvankelijk had deze nog gezelschap van een zwarte en een rode. Je zou bijna gezegd hebben dat ze de Belgische vlag wilden imiteren. Die heeft genoeg bij mij aan de gevel gehangen, samen met een felle gele lap met een wild beest op dat wat manicure kon gebruiken.

Boven de immens gele hangt een kleine groene aan mijn gevel. Je ziet deze kleine groentjes niet veel in Ternat, zo eist hij hier veel aandacht. Het bordes en mijn gevel rondom worden gepast versierd met wat wild ogend groen. Het is een verademing voor het stenen pleintje voor de deur. Hopelijk laten ze me nog wat verder groenen. Wie heeft nu iets tegen plantjes?

Binnen krijg ik frisse lucht in deze warme dagen. Boven heeft een vriendelijke meneer een raam laten openstaan zodat er een aangenaam windje staat. Leuk is ook dat de vogeltjes en de duifjes ook zo makkelijker de weg naar binnen vinden. Wat leven in huis en dat nog op mijn leeftijd, pardon ouderdom!

Ah ja, als je in het centrum bent, kom eens binnen, dan laat ik je dit alles zien. Koffie moeten we wel bij de jongere collega hiernaast gaan halen. Misschien staat er daar ook nog wat cava in de frigo?

Belleman